Ja, waar komt die mus nou eigenlijk vandaan, die bij de intocht van de Prins op carnavalszaterdag altijd onthuld wordt? En waarom steken we die mus op dinsdagavond met carnaval in brand?
Om te beginnen moet je weten dat carnaval bijna overal wordt afgesloten met het verbranden van een dier of een pop. Heel vroeger waren dat echte dieren, die werden dan geofferd aan de goden. De mensen geloofden toen dat er een heleboel goden bestonden, tegen wie ze aardig moesten zijn om rampen te voorkomen of om ervoor te zorgen dat de oogst niet zou mislukken. Want dan hadden ze geen eten!
De vraag blijft hoe wij hier aan die mus komen. Ook dat heeft weer met het verleden te maken. Je merkt wel dat carnaval niet zomaar een feestje is: carnaval is er ook om de geschiedenis van onze stad voort te laten leven! Zo had Steenbergen dus ooit last van een mussenplaag, wat wil zeggen dat er honderden, misschien wel duizenden mussen rondvlogen! Overal waar je keek, zag je mussen. In de lucht, in de bomen, in de tuin, ze kwamen zelfs in huis… Gek werden de mensen ervan! Het vervelendste was nog wel dat ze al het graan van de boeren opvraten. En zonder graan kon er geen brood worden gemaakt.
Nu zijn mussen op zich geen gevaarlijke beestjes en van een paar mussen heeft ook niemand last. Maar als er bij jullie thuis een nest vol mieren zit, ook geen gevaarlijke beestjes, dan proberen je vader of moeder die wel dood te maken. Daarom moesten toen dus ook die mussen uitgeroeid worden. De burgemeester, als baas van de stad, vroeg aan alle mannen met een geweer of ze zoveel mogelijk mussen dood wilden schieten. Voor elke mussenkop die ze bij hem brachten, kregen ze een stuiver. Dat lijkt weinig, maar nu zou dat ongeveer vijf euro zijn! Nou, dat hoefde hij geen twee keer te vragen. Binnen de kortste keren liep iedereen in het wilde weg te schieten, maar dat was ook weer niet de bedoeling. De kans dat mensen elkaar raak zouden schieten werd daardoor veel te groot!
In het jaar 1756 besloot de burgemeester tot de oprichting van een vereniging, of gilde zoals ze dat toen noemden. Het mussengilde. Alleen mannen die lid waren van het mussengilde, mochten op mussen jagen. Volgens de geschiedenisboeken van de gemeente Steenbergen, schoten de leden van het mussengilde in vier dagen tijd meer dan 400 mussen dood! De meneer die de meeste mussenkoppen bij de burgemeester had gebracht, kreeg niet alleen geld, maar werd ook nog eens beloond met een eretitel… Mussekoning!
Nu schijnt het zo te zijn, dat deze Mussekoning een geheim trucje had om mussen te vangen. Dat deed hij met een soort muizenval. Wat helemaal geheimzinnig is, is dat niemand hem ooit nog gezien heeft nadat zijn huis afbrandde… Maar na die brand, was Steenbergen ook in één keer verlost van de mussenplaag! Je zou er kippenvel van krijgen, of niet soms?
